Ik denk, droom en leef vaak in boeken. Boeken zijn voor mij verhalen, mensen en soms ook letters op papier. Een boek kan een kaft hebben, open of gesloten zijn en z’n eigen karakter hebben. Bij ieder pijntje, probleem of uitdaging kan ik je vaak een boek aanraden.
En soms, of eigenlijk best wel vaak, is dat boek een persoon. Een persoon waar nog een boek in zit en er nog niet uit is gekomen. Boeken scherpen de mind, prikkelen, dagen uit, maar zetten ook aan tot luiheid of juist actie, creativiteit of dodelijke saaiheid. Hé, boeken zijn net mensen. Of zijn mensen toch een boek? We zeggen immers niet voor niets ‘hij of zij is een open of gesloten boek’.
Boeken maar ook mensen; het draait uiteindelijk om het uitwisselen van gedachten, wensen, mogelijkheden en kennis. Soms wil ik dat iedereen een boek schrijft dan kan je nog eens rustig nalezen wat zo’n persoon nu eigenlijk bedoelt of wil zeggen. In het dagelijks leven gaan ontmoetingen vaak zo snel dat er bijna geen tijd is om goed te luisteren. Niet alleen naar wat iemand zegt maar juist ook bedoelt te zeggen.
Boeken zijn daarin slow, slow ontmoeten, rustig herkauwen wat iemand nu zegt en zonder schroom een stukje tien keer nalezen maar ook zonder schroom een stuk overslaan of door heen vliegen. In je eigen tempo op je eigen gemak, kennismaken met iemands gedachtegoed. Een verhaal, een idee een uitnodiging tot actie of juist een manifest vol overtuigingen.
De beste boeken zijn zacht, ze nodigen je uit, verleiden je en voor je het weet zit je er tot je nek in. Je kan je er nauwelijks los van maken en als je het uit hebt, praten ze nog dagelijks tegen je. Een stem een flard van een idee of juist dat stukje kennis. Het lijkt wel een verliefdheid, een vervlogen ontmoeting die smaakt naar meer.